هر چند که رنگ و روی زيباست مرا
چون لاله رخ و چو سرو بالاست مرا
معلوم نشد که در طربخانه خاک
نقاش ازل بهر چه آراست مرا
******رباعیات خیام******
چون عهده نمی شود کسی فردا را
حـالی خوش دار اين دل پر سودا را
می نوش به ماهتاب ای ماه که ما
بـسيار بـــگردد و نــيـابد ما را
******رباعیات خیام******
چون در گذرم به باده شویید مرا
تلقين ز شراب ناب گویید مرا
خواهید به روز حشر یابید مرا
از خاک در میکده جوييد مرا
ادامه رباعیات در ادمه مطلب
موضوعات مرتبط: اثار بزرگان ، خیام ، ،
برچسبها:
تاريخ : دو شنبه 19 بهمن 1394برچسب:خیام,رباعی,اشعار خیام, | | نویسنده : یه مرد |
لطفا از دیگر مطالب نیز دیدن فرمایید